بررسی مقایسه¬ای تغییرات الکتروفورتیک پروتئین¬های سرم سگ¬های مبتلا به آنتریت پاروویروسی و کروناویروسی

    پاروویروس و کروناویروس به عنوان معمول‌ترین عامل اسهال عفونی در سگ‌های جوان‌تر از شش ماه شناخته شده‌اند.  در این مطالعه الگوی الکتروفورتیک پروتئین‌های سرم 10 قلاده از هر یک از سگ‌های مبتلا به اسهال پاروویروسی و کروناویروسی با 20 قلاده سگ سالم با استفاده از روش الکتروفورز ژل استات سلولز مورد مقایسه قرار گرفت.  تشخیص قطعی عفونت‌های پاروویروسی و کروناویروسی به کمک کیت‌های ایمونوکروماتوگرافی سریع صورت گرفت.  کاهش معنی‌داری در غلظت سرمی پروتئین تام، آلبومین، گلوبولین تام، آلفا 1 گلوبولین، بتا 1 گلوبولین، بتا 2 گلوبولین و گاماگلوبولین به علاوه افزایش معنی‌داری در غلظت آلفا 2 گلوبولین سگ‌های مبتلا به آنتریت پاروویروسی نسبت به سگ‌های سالم مشخص گردید (001/0P<).  در حالی که در سگ‌های واجد اسهال کروناویروسی غلظت گلوبولین تام، بتا 2 گلوبولین و گاماگلوبولین به شکل معنی‌داری پایین‌تر و غلظت بتا 1 گلوبولین به صورت معنی‌داری بالاتر از محدوده طبیعی بود (001/0P<).  این نتایج ممکن است به بیماری‌زایی متفاوت پاروویروس و کروناویروس سگ‌ها مربوط باشد.  بر خلاف عفونت پاروویروسی، نکروز ویلی‌ها و خونریزی در آنتریت کروناویروسی نادر است.  نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تفکیک و شناسایی اجزاء مختلف پروتئین سرم سگ‌ها می‌تواند درک تغییرات پاتولوژیک در شرایط متفاوت از جمله عفونت‌های پاروویروسی و کروناویروسی را آسان سازد.